Sterilisatie van de teef
Tijdens de
loopsheid ben je met je teefje bijna nergens meer
welkom. Niet op curcussen, hondensport-wedstrijden en
soms word je ook lelijk aangekeken in het park. Heel
vervelend, maar de natuur is nou eenmaal de natuur en de
meeste reuen gaan uit hun bol als ze een loopse teef
ruiken...!!! Sommige teefje gaan ook uit hun bol en
zullen alles proberen om bij een leuke reu te komen!
Dit betekent:
teefje aan de lijn en proberen zoveel mogelijk andere
honden (m.n. reuen) te vermijden.
Angst voor een
eventuele (ongewenste) zwangerschap is ook niet
ongegrond. Veel mensen maken de fout door te denken: ze
is gestopt met bloeden, dus ze kan niet meer gedekt
worden. Dan is juist de kans groot dat je over 9 weken
een bevallende teefje in huis hebt!
Sommige teven
kunnen behoorlijk veel bloed vloeien en niet iedere teef
houdt zichzelf goed schoon. Daarvoor zijn speciale
broekjes te krijgen bij de dierenspeciaalzaak. Geef haar
echter wel regelmatig de gelegenheid zichzelf te wassen.
Deze broekjes voorkomen niet dat een reu haar kan
dekken.
Sommige mensen
overwegen hun teefjes dan aan de prikpil te zetten maar
dit is bijzonder slecht. De kans op tumoren en
ontstekingen aan de baarmoeder wordt hierdoor verhoogt.
Als de loopsheid
van je teef een probleem wordt is wellicht een
sterilisatie een overweging waard. Het moet echter wel
gezegd worden, dat je bij de aanschaf wellicht beter een
voor een reu had kunnen kiezen.
Een
Sterilisatie
Diergeneeskundig
is het beste advies: steriliseren op 6 maanden leeftijd,
dus voor de eerste loopsheid, want dan wordt de kans op
het krijgen van tumoren van de melkklierpakketten op
latere leefijd ongeveer 1000X verkleind. Wat het
belangrijkste argument is om wel te steriliseren is dat
als je het niet doet ongeveer 20-30 % van alle teven
tumoren krijgen van de melkklierpakketten. Deze zijn
over het algemeen welliswaar goedaardig, echter niet
altijd.
Kynologisch is men
niet zo blij met al te vroeg steriliseren van teefjes.
Met name rassen die te kampen hebben met een (te) kleine
populatie verliezen daardoor te veel "fokmateriaal".
Bovendien zijn veel fokkers van mening dat een teefje
lichaamlijk volwassen moet zijn alvorens je haar laat
steriliseren.
Indien mogelijk
vraag aan je dierenarts of hij/zij alleen de eierstokken
van je teef verwijderd en de baarmoeder laat zitten. Zo
is de ingreep kleiner en is je teef sneller genezen.
Over het algemeen moet gezegd worden dat de dames
bijzonder snel weer op de been zijn na een sterilisatie.
Incontinentie
bij gesteriliseerd
teven onder de 1,5 jaar is een oud verhaal.
Incontinentie kan altijd optreden, hoewel het bij een
aantal rassen meer voorkomt; dit zijn met name de grote
rassen met een gecoupeerde staart, echter nu het coupeer
verbod er is, is het maar de vraag of het voor deze
rassen nog steeds opgaat. Wat betreft het incontinentie
risico maakt het niet uit wanneer je steriliseert, dit
treed altijd op een aantal jaar na de sterilisatie.
Hiertegen zijn medicijnen te verkrijgen die vrij goed
werken.
Exacte cijfers
zijn niet bekend, maar het komt wel voor dat oudere
teven problemen krijgen met de baarmoeder zoals
ontstekingen (open en gesloten), cystes of zelfs
kanker. De loopsheden kunnen wat "rommelig" worden en
een sterilisatie is dan vaak de enige oplossing. Ook
tepelklieren kunnen op oudere leeftijd
gezondheidsproblemen veroorzaken door de groei van goed-
of kwaad-aardige tumoren. Een sterilisatie voorkomt
uiteraard baarmoeder-problemen, maar verminderd ook de
kans op suikerziekte en borstkanker.
Teven
die gesteriliseerd zijn kunnen dikker worden, dit is te
voorkomen met wat meer beweging en eventueel iets minder
eten.
Na het lezen van
al deze "ellende" moet je echter niet vergeten dat het
overgrote deel van de teven (gesteriliseerd of niet)
gezond en wel door hun "pensioen" heen komen en zonder
extreme gezondheidsklachten het leven verlaten.